Eilandkind Kate - Dag van het Nationaal Park
Dwalen in de Slufter, een bosrit maken op een paard, spelen op het strand en hutten bouwen. Kate de Graaf (9) is altijd buiten. Het allerliefst speelt ze in de modder en dwaalt ze rond in de slootjes van de Slufter. ‘Alleen als het een beetje mooi weer is, hoor! Niet in de winter.’ vertelt ze lachend.
“Met mijn broertje heb ik eens een modderglijbaan gemaakt in de kreken van de Slufter. Een voor een gingen we de glibberige glijbaan af. We waren helemaal zwart van de modder. Dat was pas een avontuur!”
Kate is happy als ze in de natuur is. Of het nu het stradn is of het bos, ze vindt alles leuk. ‘Ik ga vaak naar het bos met vriendjes en vriendinnetjes. Dan gaan we hutten bouwen of verstoppertje spelen. Er is altijd iets te beleven.’
Het gezin van Kate gaat regelmatig met vrienden naar het Turfveld. ‘Daar kunnen we lekker spelen in de speeltuin en het bos naast het restaurant.’ Ook is ze vaak te vinden in de stallen van manege Kikkert, waar ze de paarden verzorgt en geniet van het rijden. ‘De buitenritten in de bossen van het nationaal park vind ik het allermooist.’ Sinds kort gaat Kate ook één keer per maand met de boswachters op pad in de natuur, elke maand in een ander gebied en met leuke avonturen.
Modderglijbaan
De leukste herinnering van Kate aan het Nationaal Park is de modderglijbaan die ze hadden gemaakt in de kreken van de Slufter. ‘Ik was er met mijn broertje. Een voor een gingen we de glibberige glijbaan af. We waren helemaal zwart van de modder, alles zat onder! Dat was pas een avontuur!’ De Slufter is sowieso favoriet. In de zomer gaat ze niet alleen naar het strand, ook naar de Slufter gaat de handdoek mee, want in de kreken kun je zwemmen en valt van alles te ontdekken.
Kate kan er niet tegen als mensen hun afval niet opruimen. 'Je moet je rommel niet in de natuur gooien. Mensen gooien het in slootjes en in de duinen, daar snap ik niks van. Ik wil dat de natuur schoon blijft.’ Al van jongst af aan ruimt ze afval op wat ze onderweg tegenkomt. ‘Dan riep ik: "Mama! Er ligt plastic op de top van het duin! Mag ik het opruimen?”
Toch denkt Kate dat de natuur altijd schitterend blijft. ‘Als ik later groot ben, denk ik dat Texel er nog net zo mooi uitziet als nu.”